Welkom in Everdingen

Tussen de stal en de garage hadden de vorige bewoners een hele partij hout laten liggen voor de houtkachel in de woonkamer. Zij hadden die stapel weer van de bewoners daarvoor. Kortom, het lag er al een tijdje. Omdat het mij handig leek om daar een doorgang te hebben, heb ik in de zomer van 2006 dat hout allemaal verplaatst naar een plekje achter de garage. Helemaal achterin de berg hout kwamen we tenslotte bij het voormalige hondenhok. Het hok was nog helemaal intact.

Dat hok heb ik vervolgens op 4 poten gezet (eveneens achter de garage), er een trapje en deurtje bijgemaakt en zie daar: een kippenhok!

Via Marktplaats hadden we al snel iemand gevonden die een toompje wyandottes over had. Dus wij met verhuisdozen die kant op. "Hoeveel wil je er hebben?", vroeg hij. Kortom, we konden ze gewoon uitzoeken. Hij had een heel weitje vol met die beesten, allemaal van de kleurslag "columbia". Uiteindelijk gingen we met 6 hennen en een haan weer huiswaarts.

Eenmaal thuisgekomen moesten de kippen uit de dozen gehaald worden en in het hok gestopt. Dat ging op 1 na allemaal goed. Die laatste ging er als een speer van door. Uiteindelijk hebben we 'm uit de sloot moeten vissen.

Na een volle dag in het hok gezeten te hebben, ging het deurtje voor het eerst weer open. Dat was natuurlijk wel even spannend. De eerste dag werd er alleen af en toe naar buiten gekeken, de tweede dag kwam er een kipje langzaamaan de trap af, enz. Na een paar dagen hebben we ze allemaal uit het hok gehaald en rond laten scharrelen. Sindsdien zijn ze de omgeving gaan verkennen.

Al snel liepen de kippen rond het hele huis, in het maisveld, in de paardenwei van de buren, enz. Ondertussen kwamen ook de eerste eitjes er.

Maar toen kwam de eerste tegenvaller: een vos was door het inmiddels hoge mais gekomen en had de kippen ontdekt. Toen we het ontdekten, was het kwaad al geschied: slechts 2 hennen (die zaten op het nest) en de haan waren nog over. Later die dag kwam er nog een hen terug uit de mais, en een aantal dagen later vonden we bij een knotwilg bij een buurman nog een hen terug. De vos had dus twee hennen gepakt. Niet leuk, maar ja, dat is het risico als je ze rond laat lopen.

Maar dat was niet alles. Niet veel later zaten er twee hennen voor het eerst op eitjes te broeden. Na twee week vonden we de ene hen dood op het nest, een dag later de ander. Bij de eerste dachten we nog: "ach, het is al een ouder kipje, het broeden zal wel teveel voor haar zijn geweest". Maar als de dag erna nog eentje het loodje legt, weet je dat er iets mis is. Dus het internet afspeuren naar mogelijke ziekten en plagen. We bleken getroffen te zijn door rode bloedmijt. Dat zijn kleine beestjes die 's nachts op de kippen kruipen en het bloed eruit zuigen. En als je er maar genoeg hebt, zuigen ze de hele kip leeg. Nou, we hadden er meer dan genoeg! Het hele hok dus schoongemaakt, een of ander goedje op de stok gesmeerd, en toen konden we weer verder. We hadden dus nog maar 2 hennen en een haan over (Gelukje, Ander en Hendrik). Daarmee gingen we de eerste winter in.

Met deze ervaring wisten we 1 ding zeker: een goed hok is het halve werk. Het voormalige hondenhok was nauwelijks schoon te houden en zat vol met allemaal kieren en naden. Bloedmijten verstoppen zich graag in dat soort kieren. Dus er werd een nieuw hok gebouwd. Nou, zeg maar gerust villa, want de nieuwe blokhut was toch wel een hele vooruitgang. Binnenin werd een modulair opgebouwd verblijf gemaakt, dat eenvoudig op te delen was, zodat we bijvoorbeeld een broedse kip een rustig eigen hokje kunnen geven.

De eerste winter

De winter verliep goed, geen kipjes meer verloren. In het voorjaar van 2007 werd het de hoogste tijd om de toom uit te breiden. In april werd de eerste hen broeds, dus gelijk eitjes eronder geschoven. Op 4 mei kwamen er twee eitjes uit, en de dagen erna nog vier. Zo waren er dus ineens zes kuikens. Een maand later kwamen er nog eens zes bij van de andere hen. Van het eerste nest is er één kuiken gepakt door een verwilderde kat, de rest is inmiddels volwassen. Het tweede nest heeft in september een uitstapje in de mais gemaakt, 's avonds kwam er maar eentje terug. De dagen erna kwamen er nog twee terug, maar daar bleef het bij. Drie jongen zijn dus verloren. Al met al hebben we nu dus 8 jonge kippen erbij, waarvan 1 haan (Hendrik jr). Dat is dus helemaal geen slechte score. De haan gaat binnenkort de soep in...

Ondertussen kwam in juli een buurvrouw bij ons met de vraag of wij een kip kwijt waren. Bleek dat er al ruim een week een bruine leghorn in haar tuin rondliep. We konden 'm makkelijk vangen, ze zag er slecht uit. De kam was lichtgekleurd (dus niet rood) en hing slap, de staart was er helemaal vanaf , en ze liep kreupel. We hebben haar toch maar meegenomen, want daar in de tuin zou ze het zeker niet overleven. Wytske heeft haar in bad gestopt en behandeld tegen ongedierte. Toen hebben we haar in een apart hokje gezet.

Al gauw kreeg ze de naam Helga, want Ernest vond haar wel een hele grote stevige dame t.o.v. de anderen. Ze knapte vrij snel weer op. De staartveren kwamen weer terug, en er kwam soms zelfs een geluidje uit. Ook de kam en lelletjes kleurden langzaamaan weer bij. Op den duur mocht ze ook weer buiten loslopen. De rest van de kippen moesten daar aan wennen en zaten regelmatig achter haar aan. Ze werd dus niet bepaald geaccepteerd.

Omdat we een nieuwe haan in de toom wilden hebben (ander bloed), hebben we onze haan geruild met die van een andere hobbyist (eveneens gevonden via Marktplaats). Dat bleek ook een goede zet te zijn voor Helga, want de nieuwe haan accepteerde Helga wel. Sindsdien is de vrede teruggekeerd in de toom en Helga slaapt nu zelfs iedere nacht naast Nico (de haan).

Helaas... in de winter van 2008 ligt Helga ineens dood in het hok, waarschijnlijk overleden aan een hartstilstand o.i.d. Dat is een groot gemis, want Helga was ondertussen wel onze trots geworden. Met 11 kippen gaan we verder.

Kippen voor buurman Henk

Eind april hebben we voor het tweede achtereenvolgende jaar kuikens. De eerste kloek weet 2 van de 8 eieren uit te broeden, de tweede zelfs 4 van de 5. De niet uitgekomen eieren blijken beschadigd of niet bevrucht te zijn. Maar 6 kuikens is ruim voldoende, want buurman Henk wilde graag 4-5 kipjes hebben en krijgt er nu dus 6. In augustus zijn de jonge kippen verhuisd, nadat ik voor Henk een ren had gebouwd. In oktober komt daar ook een nachthok bij, zodat ze binnen kunnen slapen en ook hun eitjes kunnen leggen. Tevens is nu wel duidelijk dat er twee hanen zijn.

In oktober hebben we afscheid moeten nemen van enkele kipjes: kleine pauw lag ineens dood in de groentetuin, vermoedelijk een hartstilstand of eiernood. Verder heeft Henk besloten om een van de twee hanen te slachten. Omdat ook wij twee hanen hebben (Hendrik Jr en Nico), besluiten we om Hendrik Jr ook op te offeren. Buurman Gerrit was vroeger thuisslager, en heeft beide haantjes netjes geslacht. We hebben dat weekend heerlijke kipsate en kippensoep gegeten!

Ons eerste kippenhok, gemaakt van het voormalige hondenhok van een der vorige bewoners.

Een kippentrap zat niet in het bouwpakket van het tuinhuisje, dus zelf maar een mooi trapje gemaakt.

De eerste module. In totaal passen er 4 naast elkaar. Later zijn er nog 2 bijgebouwd.

De kippen komen helaas graag binnen, want daar zijn nog wel eens kattebrokjes te vinden...

Kipjes